عاملی که به طراح اجازه میدهد تا در بوجود آوردن انواع سازه چادری با شکلهای پیچیده، آزادانه و جسورانه به ایده پردازی بپردازد ریشه در نوع اصول بارگذاری این سازه ها دارد. در ابتدا برای روشن شدن این مسئله نیاز است که به نحوه ایجاد بارها و تنشها در سازه چادری بپردازیم
برای اینکه در غشاءها و سازه پارچه‌ای ظرفیت باربری بتوانید ایجاد کنید نیاز است تا شکل غشاء توانایی تحمل بارهای اعمال شده به سازه چادری را داشته باشد.
با یک مثال ساده این موضوع را تحلیل میکنیم :
به یک توپ چهار طناب متصل است، فرض کنید 4 نفر یک توپ را در چهار جهت مانند تصویر شماره 1 به سمت خود میکشند، توجه داشته باشید که در این حالت هر 4 نفر در یک تراز ارتفاعی در حال کشیدن توپ هستند، در این وضعیت که توپ در حال کشیده شدن است نفر پنجم می‌تواند با اعمال فشار مختصری به راحتی توپ را حرکت دهد، دلیل این اتفاق این است که هر 4 نفر در یک کد ارتفاعی توپ را میکشند در نتیجه در این حالت توپ کاملا ناپایدار است. حال از همان 4 نفر میخواهیم که توپ را با تراز ارتفاعی متفاوتی بکشند بطوریکه نفر اول و دوم به سمت پایین و نفر سوم و چهارم به سمت بالا توپ را به سمت خود بکشند (تصویر شماره 2) در این حالت نفر پنجم دیگر نمی‌تواند توپ را حرکت دهد و توپ در وضعیت کاملا پایدار قرار دارد.
-
- تصویر شماره یک
-
- تصویر شماره دو
در سازه چادری برای ایجاد یک شکل مقاوم و پایدار که بتواند در برابر نیروهای اعمال شده به سازه مانند نیروی باد مقاومت کند باید رویه غشاء بصورتی طراحی شود که نقاط پایدار مانند نقطه A در تصویر شماره 3 روی سطح پارچه بوجود آید مانند برقراری تعادل توپ در تصویر شماره 2 .
ایجاد این حالت مقاوم و پایدار (هایپربولیک) در روی سطح پارچه نه تنها منجر به بالا بردن ظرفیت باربری سازه چادری می‌شود بلکه باعث بوجود آوردن شکل‌ها و فرمهای زیبا در سازه چادری خواهد شد.
شکلهای زین اسبی و مخروطی از شناخته شده‌ترین فرمهای سازه چادری می‌باشد
برای اطلاعات بیشتر درباره انواع سازه چادری پیشنهاد میکنیم صفحه تنوع فرمهای سازه پارچه‌ای را مطالعه کنید.
