سازه چادری مثل تمام عناصر سازه ای که بر مبنای کشش کار میکنند، نیازمند عناصر فشاری و خمشی هستند تا آنها را نگه دارند و نیروهایشان را به زمین منتقل کنند. در تکیه گاه‌های بیشتر سازه پارچه‌ای از سازه پشتیبان فولادی استفاده میشود تکه اغلب از سازه فولادی استفاده میشود وسیله اعمال کشش به پارچه را هم تامین میکنند.
بتن مسلح، چوب و فلز همگی این قابلیت را دارند که کشش و مقاومت خمشی لازم را به صورت مقرون به صرفه فراهم کنند و هر یک در تکیه گاه‌های سازه پارچه‌ای کاربردهایی پیدا کرده‌اند.
با اینحال در تکیه گاه‌های بیشتر سازه پارچه‌ای از سازه پشتیبان فولادی استفاده میشود. فولاد ماده‌ای است که در مقاطع عرضی دارای مقاومت خمشی و فشاری بالا، به سادگی و با قیمت مناسب در دسترس است و به سهولت قابل حمل بوده و به آسانی به شکل قوسهای بالاسری یا دکلهای بلند متکی بر زمین، برپا میشود.
عامل دیگری که در مطلوبیت استفاده از فولاد نقش دارد، دقتی است که با آن میتوان فولاد را در کارخانه ساخت و در نتیجه با یک غشاء پارچه‌ای که به دقت الگو و ساخته شده، فصل مشترک دقیقی پیدا میکند. همچنین فولاد با توجه به بافت نرم سطوحش و دارا بودن مقاطع عرضی ظریف به دلیل مقاومت بالای این ماده، پیوند بصری مناسبی با پارچه ایجاد میکند.
یکی از ویژگیهای تعیین کننده سازه های چادری کششی تعداد و پیچیدگی اتصالاتشان است؛ پارچه، کابلهای متعدد و عناصر تکیه گاهی اغلب در یک نقطه واحد به هم میپیوندند. فولاد به عنوان ماده ای که به آسانی میتواند در مقاطع عرضی متنوعی شکل داده شود، یا قالب ریزی، بریده و خم شود، و یا غلتک خورده، سوراخ شده، جوش داده یا پیچ شود، بهتر از همه مصالح میتواند نیازهای پیچیده اتصالات را برآورده کند. شاید همین ویژگی، توجیه کننده‌ترین عامل برای تلفیق فولاد با پارچه باشد.
